De voorbereiding van onze kleine helden op het vervolg van de competitie is in volle gang. Deze keer stond er een oefenwedstrijd tegen hoofdklasser VFC uit Vlaardingen op het programma. Na het verlies van vorige week tegen, eveneens hoofdklasser, Lyra was iedereen benieuwd hoe de jongens het er deze keer vanaf zouden brengen. Het was echt winter op een volgeladen sportpark de Hoge Bomen. Lang bleef het onduidelijk of de wedstrijd wel door zou kunnen gaan. Gelukkig kwam het verlossende woord op zaterdagochtend vroeg en konden de jongens toch de vorstige wei in. De witkielen konden, net als vorige week, niet aantreden met de vertrouwde namen. Onze rots in de defensieve branding, Jan, ontbrak wegens een hardnekkige enkelblessure. Gelukkig was Samuel, die zijn wedstrijden speelt in de JO9-2, bereid om ons te komen helpen. Tygo en Anass waren wel weer van de partij. Zij waren voldoende hersteld van hun blessures. Tygo nam zijn vertrouwde positie onder de lat weer in. Zo kon Kane zijn reputatie als goaltjesdief waar gaan maken in de spits. En Anass stond klaar om zijn befaamde dribbels aan iedereen te laten zien. Teun was goed voorbereid op de kou gezien de grote muts die hij de gehele wedstrijd droeg. Rijk begon de wedstrijd in de achterhoede. Was dat een tactische truc van de trainer? En zoals altijd kreeg Sten de opdracht mee om het hele middenveld te bestrijken.

Naaldwijk startte fel en geconcentreerd aan de wedstrijd en VFC had moeite om het spel te kunnen maken. De jongens waren duidelijk op scherp gezet door Brian en Aris. Naaldwijk verdedigde het thuisdoel met volle overgave. Helaas was het klassenverschil te groot. In het eerste kwart van de wedstrijd stond VFC met 0-2 voor. Na de time out was Naaldwijk vastberaden om een doelpunt te maken. Dit lukte niet. Hoewel VFC er lange tijd ook niet in slaagde om te scoren. Mede dankzij goed keeperswerk van onze keeper. Toch hield Naaldwijk het ook in het tweede kwart niet droog. VFC scoorde nog twee keer. Met een 0-4 achterstand gingen beide ploegen de rust in. De ijskoude limonade vond gretig aftrek en de jongens werden klaargestoomd voor de tweede helft. Hoewel de zon begon te schijnen, wat door het fanatieke publiek werd gewaardeerd, bleef het verschil te groot. Naaldwijk drong wel aan, maar VFC counterde er lustig op los. Wat resulteerde in een aantal goals voor de uitploeg. Bij Naaldwijk ging langzaam de kaars uit. Moegestreden gingen de jongens op zoek naar de eretreffer. Hierdoor vergaten ze nog weleens mee te verdedigen. Eindelijk werd in het vierde kwart het harde werken beloond en kwam er een fraaie eretreffer. Deze werd gescoord door niemand minder dan onze ‘invaller’ Samuel, die van afstand een vlammend schot afleverde. De bal vloog door een mêlee van spelers op het doel. De keeper stond op het verkeerde been en de bal eindigde tegen het net. Ook de keeper van VFC kon gaan vissen. De eer was gered. Uiteindelijk hebben we terecht verloren. De tegenstander was een maatje te groot. Wel hebben we een heleboel goede dingen gezien vandaag bij VV Naaldwijk. De strijd en inzet was een stuk groter dan de vorige keren en Naaldwijk probeerde hun huid duur te verkopen. Volgende week gaat de competitie in de eerste klasse weer beginnen. We hopen dan weer een overwinning te kunnen bijschrijven.